EDHE RRUGA KA NJË HISTORI

Unë do të shkruaj për atë që na lidh natyrshëm me fshatin, për RRUGËN, e cila ka nje histori, ka një pikënisje. Filloi në vitin 1925. Unë atëhere isha shumë i ri. Ismail Bezhani ishte i internauar në Gjirokastër nga qeveria e Zogut, si përkrahës i Fan Nolit. Në bisedë me mikun e tij major Ismail Haki Kuçi konkludojnë se duhej të rregullohej rruga Kuç-Fterrë-Borsh. Sinjalizuan pleqësitë. Paria e fshatrave vendosi që çdo familje të bënte nga 10 ditë punë në vit. Ndarja filloi nga Kuçi, i cili erdhi me trase deri në Përrua të Zi, Kallarati dhe Bolena deri në Gomarez, Fterra deri në Langadhë te Rripa e Cjepurrit. Punimet i ndoqi Ismail Bezhani dhe nga Kuçi Rrapo Aliu. Si inxhinier që piketoi trasenë ishte Koço Mani, i cili la për zbatim konduktorin Pirro Zbogo.
Rruga avash avash hodhi shtat dhe në vitin 1925, pas një vit pune, për herë të parë kaloi rrugën Borsh-Fterrë një veturë e Qemal Kallullit nga Sasajt. Bile nga që nuk besohej doli edhe shakaja se makinën e prunë në krahë nga kojledhet e Langadhës Hivzi Bezhani me Hamit Shkurtin. Kështu u lidh bregu me Kurveleshin deri poshtë në Lumin e Vlorës. Një tjetër Bezhan, këtë radhë Refiku në pension, do t’i kushtonte punën e tij plot pasion dhe përkujdesje kësaj rruge. Pruri makineri të rënda si bultozer, kompresorë etj. dhe bëri të mundur rregullimin e rrugës. U bënë përmirësime në Përrua të Zi, mbi Gjologaj, në Brodan, në Kojledhet e Pirgut, në Bërdë, në Langadhën e Subiut e deri në Borsh të Vjetër. Kështu Refik Bezhani realizoi atë që xhaxhai i tij Ismaili filloi në vitin 1925.
Por jeta vazhdon. Për këtë xhade duhet përsëri punë.

Nedim BEZHANI
Nr.3 – shtator, 1997

Enter supporting content here