ATJE, TEK KROI I BEDRINIT

KRIJOHET KËSHILLI NACIONAÇLIRIMTAR…

Ardhja në Fterrë disa herë e ilegalëve të Kurveleshit dhe të Qarkut të Gjirokastrës Bedri Spahiu, Mustafa Matohiti, Memo Meto, të mbështetur nga Hiqmet Dusha e patriotë të tjerë, përgatitën kushtet që edhe në Fterrë të formohej Këshilli Nacionalçlirimtar dhe njësiti i parë vullnetar i fshatit.
Mbledhja u zhvillua më 27 qershor 1942 tek Kroi i Bedrinit, në fund të fshatit. Kjo mbledhje ishte kuvendi më i rëndësishëm popullor, sepse hodhi bazat e bashkimit politik të popullit të Fterrës, i deleguar në këtë mbledhje ishte Bedri Spahiu.
Pasi u fol për situatën dhe gjendjen e rëndë ekonomike të fshatarësisë, u shtrua problemi për organizimin e luftës së armatosur kundër okupatorit. Të gjithë ata që donin vdekjen e fashizmit dhe lirinë e popullit u bashkuan në Frontin dhe për të arritur këtë ishte e domosdoshme të krijohej Këshilli Nacionalçlirimtar dhe çeta partizane vullnetare.
Mbledhja te “Kroi i Bedrinit” zgjati 10 orë. Në fund u arrit në përfundim se janë të gjitha mundësitë të bashkohemi që të luftojmë armikun, të formojmë Këshillin Nacionalçlirimtar dhe njësitin e armatosur.
Duke u bazuar në diskutimet e pjesëmarrësve u propozua dhe u zgjodh Këshilli Nacionalçlirimtar me 5 veta. Kryetar zgjodhën Mehmet Çallon. Gjatë luftës më shumë kohë në këshill në Fterrë kanë punuar Mehmet Çallo, Safet Memi, Shaban Mita, Lame Xhama, Sherif Dusha, Neim Zani, Halil Mato, Qazim Gjoni, Belul Brinja, Shefqet Shkurti, Kamber Brinja, Zilfo Malo etj.
Uniteti i treguar nga populli i Fterrës për krijimin e kësgillit dhe të çetës vullnetare, u çmuan shumë dhe u përdorën si shembëll pozitiv në fshatrat e tjera, sepse qenë të parët në Qarkun e Gjirokastrës që kishin ngritur Këshillin Nacionalçlirimtar.

…DHE NJËSITI I PARË VULLNETAR I FTERRËS

Lufta për të fituar pavarësinë e vendit ka qënë kurdoherë e rënjosur thellë tëk fteriotët. Prandaj edhe në këtë mbledhje tek “Kroi i Bedrinit”, pati shumë diskutime të zjarrta, midis të cilave më kujtohen:
Adem Lona: “ Jam dakord të luftojmë armikun, i cili na ka zaptuar vatanin, dushmani do plumb kokës, t’a shporrim këtë qen që na ka hyrë në vatrat tona më forcë. Kush është burrë, të regjistrohet vullnetar! Unë jam gati të luftoj me armë, megjithë moshën e kaluar, prandaj shkruajmëni edhe mua”.
Iljaz Kofina: “Sa kohë dp të durojmë breshkaxhinë që nuk po na le as folë pulash pa na bastisur, nuk i shohim dot me sy fashistët, duhet t’ua tregojmë vendin sa nuk është vonë. Unë jam dakord të dal vullnetar për të luftuar”.
Muhedin Haderi: “Rëndësi ka që të luftojmë dhe të fitojmë, pas çlirimit të krijojmë një qeveri për fukaranë, që gjhaku të mos na shkojë kot, më regjistroni edhe mua”.
Në këtë mënyrë u shpreh edhe Xhafer Mato e shumë burra të tjerë që e morën fjalën në atë kuvend. Ata të gjithë shprehën urrejtje kundër pushtimit fashist, shfaqën
patriotizmin e tyre të flaktë dhe dhanë fjalën që populli i Fterrës, i bashkuar si një trup i vetëm, të qëndronte e luftonte deri në fund okupatorin.
Në çetën vullnetare u regjistruan 25 vetë, midis tyre mund të përmend: Shuquri Sadikaj, Dervish Shkurti, Adem Lona, Fuat Mato, Pasho Zhupa, Mustehak Çallo, Nuri Mita, Veip Mero, Zihni Mero, Malo Malaj, Razip Gjoni, Kamber Brinja etj. Komandant i parë i çetës u zgjodh Iljaz Kofina dhe zëvendëskomandant Muhedin Haderi. Përgjegjës politik u caktua Hiqmet Dusha dhe ndihmës Shaban Mita.
Njësiti vullnetar zbatonte vendimet e Këshillit Nacionalçlirimtare, ishte organ luftarak i armatosur në duart e tij dhe në të njëjtën kohë bashkëpunonte ngushtë me çetat partizane të Kurveleshit.
Pas aksionit të Postbllokut të Borshit më 27 janar 1943, çeta e Fterrës u pagëzua me emrin e dëshmorit “Fuat Mato”. Në prill 1943 u përfshi në batalionin territorial të Kurveleshit të Poshtëm me emrin “Ismail Hakiu”.

Dilaver SHKURTI
Nr. 2 – korrik, 1997

Enter supporting content here